Star Legend - Przeżyj przygodę pośród gwiazd...

Sprzęt Armii Republiki

All Terrain Open Transport

Jako, iż była to maszyna głównie transportowa, posiadała podwójne osłony, dla bezpieczeństwa pasażerów. Budowa sprzyjała niedogodnym warunków. AT-OT z łatwością mógł przedzierać się przez dżunglę, niszczyć głazy czy taranować różniste rzeczy. Pośrodku maszyny znajduje się przedział pasażerski, w którym mogą zasiąść 34 osoby.

______________________________________________________________________________________________________________________

All Terrain Armored Transport

AT-AT uzbrojony jest w podwójnie sprzężone działa laserowe  po bokach "głowy" i dwa lekkie działka laserowe pod kabiną. Za broń można też uznać nogi maszyny, które mogą bez problemów niszczyć pojazdy i pojedynczych żołnierzy. Robot kierowany jest przez pięcioosobową załogę. Kryjąca się w korpusie ładownia mieści czterdziestu w pełni uzbrojonych szturmowców, którzy mogą w bardzo prosty i sprawny sposób opuścić pokład przy użyciu bocznego włazu i specjalnych lin. Dodatkowo pojazd przechowuje pięć skuterów repulsorowych lub dwie mniejsze, częściowo zdemontowane maszyny AT-ST.

______________________________________________________________________________________________________________________

All Terrain Tactical Enforcer

AT-TE zaprojektowano jako jednostki wsparcia piechoty. Stanowiły przeciwwagę dla dziesiątkujących szeregi Wielkiej Armii droidów-pająków DSD1 i OG-9. AT-TE poruszał się na sześciu potężnych nogach pozwalających na osiągnięcie prędkości rzędu 60km/h i zapewniały stabilność i minimalne ryzyko przewrócenia maszyny nawet pod silnym ostrzałem. Pojazd mógł pokonywać nawet duże przeszkody np. wspinać się po niemal pionowych ścianach. W celu szybszego wprowadzenia maszyn do walki używano specjalnej wersji kanonierek LAAT/c.

Potężny pancerz czynił go niemal niewrażliwym na ostrzał większości robotów armii Separatystów, także dzięki zastosowaniu specjalnego systemu rozprowadzającego znaczną część energii po trafieniach na całą jego powierzchnię. Najwrażliwszymi na wrogi ostrzał miejscami pojazdu były przegubowe łączenia segmentów.

AT-TE jako jednostka wsparcia piechoty musiała zapewnić jej silne wsparcie ogniowe. Na podstawowe uzbrojenie pojazdu składało się z jednego ciężkiego działa i sześciu lekkich działek (cztery z przodu i dwa z tyłu). Ciężkie działo można było wyposażyć w różnego rodzaju ładunki od burzących i penetrujących, poprzez torpedy protonowe po kierowane laserem podczerwieni rakiety. Było ono skuteczne w niszczeniu powolnych a najlepiej nieruchomych celów takich jak bunkry i stanowiska artylerii. Do zwalczanie tych mniejszych i bardziej ruchliwych jak np. piechota i lekko opancerzone pojazdy świetnie nadawały się lekkie działka laserowe. Kaliber uzbrojenia wyposażonego w AT-TE z łatwością pokonywał wszelkie tarcze energetyczne.
Załoga pojazdu składała się z siedmiu żołnierzy-klonów: pięciu strzelców (dwóch z przodu, dwóch z tyłu i jeden na górze), kierowcy i siedzącego tuż za nim obserwatora. Szczególnie niebezpieczne zadanie miał ostatni strzelec zajmujący stanowisko na samym szczycie pojazdu i obsługujący ciężkie działo. Był on całkowicie wystawiony na ogień nieprzyjaciela i z tego powodu jego miejsce zajmowali zwykle niżsi rangą żołnierze. Rolę dowódcy pełnił zwykle obserwator mający za zadanie wyszukiwać cele i korygować ogień strzelców.

AT-TE mieścił dwie drużyny szturmowców-klonów (dwudziestu żołnierzy). Mógł przewozić zamiast tego cztery śmigacze BARC. Na wyposażeniu każdego AT-TE był także droid medyczny IM-6.

______________________________________________________________________________________________________________________

All Terrain Experimental Transport

Projekty AT-XT powstały bardzo szybko, bez dokładniejszych testów oraz kontroli i były uważane za machiny eksperymentalne. Świadczy o tym choćby ich nazwa - "Chodzący Pojazd Eksperymentalny". Twórcom udało się jednak stworzyć pojazd skutecznie radzący sobie z oddziałami piechoty. Centralną bronią AT-XT były moździerze protonowe, które cechował dobry zasięg i duża siła niszczenia. Oprócz nich na wyposażeniu maszyny znalazło się silne, podwójne działko laserowe. Cały ten sprzęt okazywał się jednak bezużyteczny przy eliminacji potężniejszych pojazdów zmechanizowanych. Z tego powodu, pojazd był używany głównie jako szybka platforma artyleryjska, zapewniająca wsparcie oddziałom piechoty. Niektóre egzemplarze były również wyposażone w słabe generatory tarcz, umożliwiające im zatrzymanie przez chwilę wrogiego ognia.

______________________________________________________________________________________________________________________

All Terrain Attack Pod

Gdy zakłady RHE projektowały różnie maszyny kroczące dla danej pogody, podłoża i terenu. AT-AP został zaprojektowany do walk pustynnych i płaskich. Nogi AT-AP zostały tak zaprojektowane, że maszyna nie zapadała się w piachu. Maszyna przypominała dziwne zwierzę z dwoma nosami (lufami dział) na trzech nogach.

______________________________________________________________________________________________________________________

All Terrain Recon Transport

AT-RT miał około 3,7 metra wysokości i około 2,9 m. długości. Jego podstawową wadą była odsłonięta kabina, co sprawiało, że pilot był szczególnie narażony na ogień snajperów. AT-RT, pomimo tego, że nie wyposażono go w pancerz, był często wysyłany na pierwszą linię walki, skąd przekazywał pozyskane przy pomocy czujników informacje do Wysuniętego Centrum Dowodzenia. Podstawowa zaleta tej maszyny to dość duża prędkość maksymalna - 70 kilometrów na godzinę.

______________________________________________________________________________________________________________________

HAVw A6 Juggernaut

HAVw A6 Juggernaut (w skrócie Juggernaut) to maszyna transportowa i bezpośredniego wsparcia Wielkiej Armii Republiki i późniejszego Imperium. Oprócz żołnierzy Juggernaut mógł przewozić jeszcze łaziki AT-RT, ścigacze BARC  i inne tego typu pojazdy. Był mało zwrotny z powodu masywnego pancerza i dlatego został wyposażony w dwie kabiny. Dzięki temu pojazd mógł szybko się wycofać z pola bitwy i potrafił stworzyć skuteczną zaporę ogniową.

______________________________________________________________________________________________________________________

Śmigacz typu BARC

Śmigacz Biker Advanced Recon Commando, częściej spotykany pod krótszą nazwą Śmigacz BARC, był jednoosobowym śmigaczem stosowanym w zadaniach patrolowych i rozpoznawczych przez Wielką Armię Republiki podczas wojen klonów. Śmigacz BARC miał około 4,57 metra długości. Jego podstawową wadą była odsłonięta kabina, co sprawiało, że pilot  był szczególnie narażony na ogień snajperów. Pojazdów nie wyposażono w pancerz ponieważ były wysyłane na misje zwiadowcze i rozpoznawcze, gdzie nie było dużego kontaktu z wrogiem. Podstawowa zaleta tej maszyny to prędkość maksymalna - 520 kilometrów na godzinę oraz duża zwrotność.

Pojazdy wykorzystywane były nie tylko przez wojsko, ale także przez cywilów, jak na przykład policję, ochroniarzy, łowców nagród, itp.

______________________________________________________________________________________________________________________